Θάλασσα τα μάτια σου
ήλιος το πρόσωπο σου
και απλώνεται ο παράδεισος
μ' ένα χαμογελό σου...!!!   
                                       ( Αιμιλία Τζωρτζινάκη )

 Ο ερωτας μωρακι μου
και η αγαπη εφυγαν
τα μονα συναισθηματα
που την καρδια ανοιγαν...!!!
  ( Πάνος Τσανακαλιώτης )

Οσο κι αν προσπαθησατε
στα γονατα να πεσω
παλι να προσπαθησετε
ξεροντας πως θ' αντεξω...!!!
 ( Πάνος Τσανακαλιώτης )


Σκέψου εικόνα να σουνε
και στο προσκύνημα μου..
να σμειγουνε τα χειλη σου
μαζι με τα δικα μου

Ισως εμπερδεψε ο Θεος
τσι μοιρες των ανθρωπω
αλλοι αγαπουνε ευκολα
κι αλλοι ξεχνουν με κοπο

Μην ξαναπείς πως μ'αγαπάς
άστο κακό μου κάνει
μα χίλιοι τρόποι υπάρχουνε
κανείς για να ποθάνει

Καθε που σ'εχω στο μυαλο
ενα μηδεν θυμουμαι
που καποτε τ'αγαπουνα
μα τωρα το λυπουμαι

Δεν με πειριάζει, που εσύ
δεν έρχεσαι κοντά μου
φτάνει, που ξέρω πως περνάς
καλά, αλλού κερά μου

Όντε πόνεις να μου το λες
να κλαίω εγώ για σένα
για δεν μπορώ να τα θωρρω
τα μάτια σου κλαμένα

Οταν σε βλεπω να γελας
τον κοσμο μου χαριζεις
αν θα'μαι πλουσιος ή φτωχος
εσυ θα το οριζεις

Στο όνειρο έρχεσαι συχνά
και κάνουμε παρέα,
μα όταν χαράζει χάνεσαι
 σαν όλα τα ωραία

Ίντα να κάμω μάτια μου
που όλο σε γυρέυω
μα εσυ δεν είσαι πουθενά
και μόνος μου παλεύω

Αναθεμα τη τη καρδια
ενα κακο που το 'χει
εγω της λεω ξεχνα τη
κι αυτη μου λεει οχι

Ανάθεμα σε για καρδιά
ελα στα συγκαλά σου
κι μη σε παρασέρνουνε
τα συναισθήματα σου

Στον έρωτά σου ακροβατώ
πέφτω μα δεν λυπούμαι
στα τεντωμένα τα σχοινιά
μ'αρεσει να κινούμαι...

Μαραζι να σαι μακρια
κι η σκεψη να σε φερνει
σ'αποσταση αναπνοης
και να σε ξαναπαιρνει

Αυτός που δεν πολυμιλεί
δεν πολυμετανιώνει
αυτό εμένα δίδαξαν
τση ζήσης μου οι χρόνοι

Ειπα μια μερα της καρδιας
να φυγω να σ'αφησω
και μου πε μη το ξαναπεις
γιατι θα σταματησω

Δεν είναι ανάγκη να μιλάς
τα μάτια σου μιλούνε
και λένε όσα τα χείλη σου
ποτέ δεν θα μου πούνε

Σκέψη μου το κατέχουμε
κι δυο μας κατά βάθος
εκεί που πας και σου κλουθώ
είναι μεγάλο λάθος

Πριν την καρδιά μου ένοχη
κερά μου την εκρίνεις
σκέψου και συ ηντα αφορμές
να σ' αρνηθεί τση δίνεις

Δινω συγχαρητηρια
στη δυναμη της σκεψης
που σ'εκανε αναμνηση
πριν να με καταστρεψεις

Εκλεισε η ιστορια μας
μ'ενα πικρο φιναλε
''ξεχασε'' κι αλλον ερωτα
μες τη καρδια σου βαλε

Ποιος τοπος ειναι πιο κρυφος
 απο το νου τ'ανθρωπου
σ'εκρυψα κι ομως φαινεσαι
 στην οψη του προσωπου

Αναθεμα σε για καρδια
ολο αφορμες γυρευεις
ολο ζυγωνεις τ'απιαστο
κι οντε το φτασεις φευγεις

Μονο στο ονειρο μπορει
να ζει η καρδια μαζι σου
γι'αυτο σου λεω σκουπισε
το δακρυ και κοιμησου

Κοντα σε σενα ενιωσα
ηντα σημαινει πονος
αισθημα που δε γνωρισα
οσο καιρο 'μουν μονος...

Το σ'αγαπω να μη το λες
γιατι θα το λερωσεις
αφου δεν εισαι αξιος
αγαπη για να δωσεις