Τώρα κατάλαβα γιατι ...
συνέχεια με κρίνεις,
γιατι 'μαι αυτό που θα 'θελες...
καιι δε μπορεις γίνεις...!!! 

Να μη μιλείς αν δε μπορείς
τα λόγια να ελέγξεις
γιατί πληγώνουν άσχημα

πολλές φορές οι λέξεις !!!

Μικρο-Μεγαλο ενα σταυρο
 o καθαης σηκωνει
αλλος λυγα κι αλλος βουβα
τον σερνει κι ας ματωνει!!!

Xίλιες εικόνες στο μυαλό
κάθε βραδιά περνούνε
λένε πως ειναι άψυχες
μα μένα μου μιλούνε ...

Παραπονιόμαστε συχνά

για το 'να και για τ' άλλο
το λίγο κάνουμε πολύ

και το μικρό μεγάλο !!!

Αντί να πούμε ευχαριστώ

που για μια μέρα ακόμα
μπορέσαμε και είδαμε

τσ΄ανατολής το χρώμα !!!

Ειμαι καλα, περνω καλα,

με κουρασες μα φτανει

οτι κανεις δεν εκτιμα

σιγα-σιγα το χανει...!!!

Μου σκοτωσες τα ονειρα 
μα 'γω θα κανω κι αλλα
να 'ναι σκληρα και δυνατα
κι ακομα πιο μεγαλα

Αρχισες παλι τα ονειρα
που κανω να σκοτωνεις
φυγε γιατι το επιπεδο
που εχω μου σκοτωνεις

Ξερω το λογο που ξανα
θελεις να επιστρεψεις
μην ερθεις μ' αλλα ονειρα 
δεν εχω να μου κλεψεις

Αν αγαπας αληθινα
δωσε και την καρδια σου
και μην σε νοιαζει αν παιξουνε
με τα αισθηματα σου

Ποιος ειναι ο παραδεισος
γιατι εγω νομιζω
οταν στα ματια σε κοιτω
οτι τον αντικριζω

Στιγμες υπαρχουνε πολλες
που μες το νου σε φερνω
να σε ξεχασω προσπαθω 
μα δε τα καταφερνω

Μονο μην εισαι ονειρο
παρακαλω τη μοιρα
να μη ξυπνησω και χαθει
τοση χαρα που πηρα

Πολεμο θελει ο ερωτας 
κι αγαπη για ν' ανθισει
μα εσυ σε τετοιο επιπεδο
δεν εχεις συνηθισει

Ισως ν' αλλαξεις καποτε
μα  εμενα πια με χανεις
περιεχομενο ΜΗΔΕΝ
εχεις και δεν μου κανεις! 

Ξέρω καρδιές απου πονούν
δύσκολα όμως κλαίνε
και κανενούς τον πόνο τους
δε κάθονται να λένε