Μάτια μου μάτια μάτια μου
των αματιών μου μάτια
τα μάτια μου δεν είδανε
σαν τα δικά σου μάτια

Θα σ αγαπώ αγάπη μου
θα σ αγαπώ αιώνια
γιατί σε πρωτογνώρισα
στα σχολικά μου χρόνια

Δε μ αγαπάς αληθινά
βλέπω το μες τα μάτια
που είναι ο καθρέπτης  της καρδίας
και γίνομαι κομμάτια

Δεν είναι τέχνη ν αγαπάς
αλλά να σ αγαπούνε
να κάνεις αλλονών καρδιές
για σένα να χτυπούνε

Πιο εύκολο μου φαίνεται
την θάλασσα ν αδειάσω
να την πετάξω στη στεριά
παρά να σε ξεχάσω

Δοκίμασα να σ αρνηθώ
και ν αγαπήσω άλλο
μα δεν εδέχτηκε η καρδία
υπογραφή να βάλω

Παραπονάτε μου η καρδία
μα ηντα μπορώ να κάνω
αφού δεν έχω τόπο άλλου
το πόνο μου να βάνω

Η πονεμενη μου καρδια
βαρεθηκε να κλαιει
δεν ειναι τουτη 'ναι ζωη
καθημερινως μου λεει

Λέω τσι κάνε υπομονή
κι όλα στο κόσμο αλλάζουν
και τα θολότερα νερά
κι αυτά κατασταλάζουν

Πολύ καιρό με τη καρδία
βρίσκομαι στα μαχαίρια
γιατί επιμένει να βρεθεί
ξανά στα δυο σου χέρια

 Μόνο εκείνος που αγαπά
μπορεί να το πιστέψει
πως της αγάπης ο καημός
τη σταματά τη σκέψη

Δε σου ζητώ να μ αγαπάς
η αγάπη δε ζητιέται
μέσα στα φύλλα της καρδίας
μονάχη της γεννιέται

Όσες φορές τα κύματα
στην αμμουδιά χτυπούνε
τόσες φορές ρωτώ κι εγώ
που είσαι να μου πουνε