Μ' αρνηθηκες μα δε μπορω
καταρα να σου δωσω
γιατι στο κοσμο οτι αγαπω
δε θελω να σκοτωσω

Λενε πολλοι τα δακρυα
πως δε παρηγορουνε
ομως γιατι τα βγανουνε
καρδιες απου πονουνε

Αδικο πραγμα και κακο
καταστροφη μεγαλη
σαν αγαπουντε δυο καρδιες
να τις χωριζουν αλλοι

Αν με θωρεις καμια φορα
και κλαιω στ' ονειρο σου
κλαιω γιατι με πληγωσε
σκληρα ο χωρισμος σου

Το να πονεις και να το λες
αυτο δεν ειναι πονος
αξια εχει να πονεις
και να το ξερεις μονος

Μεσα στο γελιο πολεμω
το πονο μου να θαψω
κι οταν με βλεπεις και γελω
γελω για να μην κλαψω

Με της αγαπης τη φωτια
οποιος καει δε γιαινει
κι αν γιανει και καμια φορα
αποκαϊδι μενει

Οταν στα ματια με κοιτας
δε ξερω ηντα παθαινω
θελω να πω πως σ αγαπω
κι ομως δειλα σωπαινω

Παντα με φτανει ο ερωτας
οσο πολυ κι αν τρεχω
γιατι ειναι εκεινος φτερωτος
κι εγω φτερα δεν εχω

Οτι ποθησω χανεται
κι οτι αγαπω πεθαινει
κι οτι λατρευω στη ζωη
η μοιρα μου το παιρνει

Σαν ναυαγος στη θαλασσα
σε κυμματα αφρισμενα
σα βαρκα με χωρις κουπια
μοιαζω χωρις εσενα

Πρωτου γενεις ναυαγιο
ψαξε να βρεις λιμανι
που η τρικυμια κι ο βοριας
ποτε να μη το πιανει

Το χρονο τον οφετινο
φονια θα τονε γραψω
γιατι δε περασε στιγμη
να μην αναστεναξω

Γιατρος στης αγαπης τις πληγες
λενε πως ειναι ο χρονος
μα εμενα ο χρονος και καιρους
με τρωει ο ιδιος πονος

Οσα κομματια εχει η καρδια
εγω τα 'χω χαρισει
μα της καρδιας μου την καρδια
για σενα εχω αφησει

Ολες οι ομορφες στιγμες
που 'χομε περασμενες
ειναι στου νου μου τ αργαλιο
σαν το κισσο πλεγμενες

Πολλες φορες η σκεψη μου
φευγει και τριγυριζει
κι αμα σε βρει με ποξεχνα
κι οπισω δε γυριζει

Αν αγναντευεις καταχνια
μην πεις μπορα ξεσπαει
περιμενε το συννεφο
ισως για αλλου τραβαει

Οποιος πονει δε χαιρεται
με τις χαρες των αλλων
αντιθετα αισθανεται
το πονο πιο μεγαλο

Λενε πως η καρδια
πραγμα απαραιτητο 'ναι
μα τωρα που στη χαρισα
το σωμα περιτο 'ναι!

Ομορφη εισαι κοπελια
μα για την ομορφια σου μη θες
του κοσμου τις καρδιες
σκλαβες για τη δικια σου...